دوشنبه، تیر ۱۴، ۱۳۸۹

جنگل درخت هایش را
دریا ماهیانش را
و آسمان نیز گاهی ستاره هایش را
از دست می دهد
کاش بودی
تا من نیز
چیزی برای از دست دادن داشتم.
..............

حق با فاصله ها بود
دست هایمان
دروغ می گفتند.

۴ نظر:

  1. خیلی خوب بود سجاد جان همانطور که قبلن صحبت کردیم. تنها شعر ذوم را به نحوی جدا کن که اشتباهی صورت نگیرد که یک شعر است. فرم و معنا بسیار عالی

    پاسخحذف
  2. سلام
    احساسم دروغ نمي گه
    واقعا در خودم نيستم وقتي اشعارت رو ميخونم .
    همون حس زيبائي كه از خوندن اشعار سهراب سپهري دارم رو دارم
    افتخار مي كنم و اجازه مي خوام تا اشعار زيباي تو رو بر آسمان وبلاگم حك كنم (با ذكر منبع )تاخوانندگان من هم در لذت من شريك بشن

    پاسخحذف
  3. سلام

    مطالب بسیار زیبا و پر احساسی نوشته اید موفق باشید

    پاسخحذف